Istnieje kilka sposobów chemicznej obróbki powierzchni materiału. Ich celem jest otrzymanie czystej, metalicznej powierzchni.
1. Wytrawianie
Wytrawianie ma na celu usunięcie tlenków, przede wszystkim barwny nalot, który powstaje w wyniku spawania materiału oraz inne przebarwienia lub naloty korozyjne. Efektem wytrawiania jest czysta metaliczna powierzchnia, która umożliwia zainicjowanie na powierzchni metalu naturalnej, samoczynnej pasywacji stali nierdzewnej. Najpopularniejsze środki do wytrawiania zawierają kwas azotowy (HNO3) i fluorowodorowy (HF). Czas potrzebny do przeprowadzenia prawidłowego wytrawiania zależy od temperatury roztworu oraz stopnia jego stężenia.
2. Pasywacja
Naturalna (samoczynna) pasywacja stali nierdzewnej zachodzi w obecności tlenu zawartego w wodzie lub w powietrzu. Proces w warunkach naturalnych jest jednak długotrwały i może trwać nawet kilka dni zanim warstwa pasywna uzyska odpowiednią grubość. Chemiczna pasywacja ma na celu przyspieszenie powstawania warstwy pasywnej i gwarantuje jej szybki wzrost, aż do uzyskania optymalnej wytrzymałości. Pasywację przeprowadza się w roztworze rozcieńczonego kwasu azotowego, a czas obróbki zawiera się w przedziale kilkunastu minut do jednej godziny.
3. Czyszczenie kwasem lub dekontaminacja
W procesie tym następuje usunięcie cząsteczek żelaza, które ulegają korozji gdy znajdują się na powierzchni stali nierdzewnej. Taka sytuacja ma miejsce kiedy elementy ze stali nierdzewnej zostają wystawione na oddziaływanie zanieczyszczeń, np. żelaza (pył po szlifowaniu, opiłki, skorodowane elementy z żelaza itp.)
4. Elektropolerowanie
Elektropolerowanie ma zastosowanie przy oczyszczaniu powierzchni metalicznej, obniżeniu chropowatości oraz w celu uzyskania wielu innych pożądanych efektów. W procesie ma zastosowanie zjawisko elektrolizy, dlatego wymaga on przepływu prądu i zastosowania elektrolitu, najczęście jest to roztwór kwasu siarkowego i ortofosforowego. Elektropolerowanie przebiega najczęściej od kilku do kilkunastu minut.
