Odporność stali nierdzewnej na rdzewienie jest zasługą przede wszystkim metalu stopowego, wchodzącego w skład stali nierdzewnych, jakim jest chrom (Cr). Chrom tworzy na powierzchni stali tlenek chromu. Dzięki temu przyczynia się do tego, że stal w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem nie rdzewieje. Już niewielka zawartość Cr (od 10,5%) inicjuje reakcję pasywacji powierzchni stali. Jeżeli jednak warstwa tlenku chromu ulegnie zniszczeniu w sposób mechaniczny lub chemiczny, stal traci w tym miejscu swą odporność na atak korozji. Warstwa ta odtwarza się jednak sama pod warunkiem dostępu tlenu z otoczenia.
Wyższa zawartość chromu w stali daje lepszą odporność na korozję. Odporność ta ulega dodatkowo podwyższeniu po dodaniu molibdenu.
Stal nierdzewna może rdzewieć!
Wrogiem stali nierdzewnej jest żelazo. Podczas kontaktu ze stalą należy przestrzegać podstawowych zasad, aby zachować jej “nierdzewność”:
– nie można używać do obróbki stali nierdzewnej tych samych narzędzi, którymi obrabiana była stal czarna
– Należy unikać kontaktu stali czarnej ze stalą nierdzewną – szczególnie w transporcie, podczas magazynowania, przy montażu (elementy nierdzewne należy mocować przy użyciu śrub, nitów itp. wykonanych również ze stali nierdzewnej).
Odbarwień stali mogą również nastąpić gdy:
– zastosowany zostanie nieodpowiedni garunek stali nierdzewnej, niewłaściwy do pracy w szczególnych warunkach, np. w zanieczyszczonym miejskim powietrzu, w roztworach soli itp.
– na powierzchni materiału pozostawiono resztki środków czyszczących zawierających chlor itp.
– niewłaściwy jest projekt konstrukcji (wnęki, szczeliny, kieszenie itp.).
Musimy pamiętać, że stal nierdzewna wymaga szczególnej uwagi w doborze gatunku, obróbce i przechowywaniu. Odpowiednio eksploatowana i konserwowana jest idealnym materiałem do różnych zastosowań i zapewnia wieloletnie bezawaryjne użytkowanie wykonanych z niej elementów.
Usuwanie zabrudzeń i odbarwień pojawiających się na powierzchni stali nierdzewnej:
Ślady rdzy: aby je usunąć należy zwilżyć powierzchnię roztworem kwasu szczawiowego i pozostawić na ok. 15-20 min, następnie umyć łagodnym detergentem. Tak oczyszczoną powierzchnię należy spłukać zimną wodą i wytrzeć do sucha.
Farby Zabrudzenia należy zmyć rozpuszczalnikiem do farb, używając miękkiego pędzla, np. nylonowego.
Płukać czystą zimną wodą, wytrzeć do sucha.
Rysy i zarysowania na powierzchni szlifowanej lub szczotkowanej Usuwamy używając tarczy polerskiej i polerując w kierunku struktury powierzchni (należy używać materiału polerskiego nie zawierającego żelaza), następnie umyć łagodnym detergentem szorującym. Płukać czystą zimną wodą, wytrzeć do sucha.
Należy nadmienić, że sposób ten nie nadaje się do powierzchni o wykończeniu 2B, 2D oraz dekoracyjnych
Odciski palców Usuwamy myjąc spirytusem, rozcieńczalnikiem, trójchloroetylenem lub acetonem.
Płukamy czystą zimną wodą i wycieramy do sucha.
Zabrudzenia z Oleju, tłuszczu, smarów Zmywamy rozpuszczalnikami organicznymi j.w., następnie ciepłą wodą z mydłem lub łagodnym detergentem. Płukamy czystą zimną wodą i wytcieramy do sucha.
Trudne do usunięcia plamy i odbarwienia Powinniśmy myć łagodnym detergentem szorującym, trąc w kierunku widocznej struktury powierzchni.
Płukamy czystą zimną wodą i wycieramy do sucha.
Lub:
umyć 10% roztworem kwasu (orto) fosforowego. Spłukać roztworem amoniaku, a następnie czystą zimną wodą i wytrzeć do sucha.
Naloty temperaturowe poważniejsze odbarwienia Powinniśmy myć łagodnym detergentem szorującym albo trzeć szorstkim zmywakiem (typu Scotchbrite) w kierunku widocznej struktury powierzchni.
Płukanie należy wykonać czystą zimną wodą i wytrzeć do sucha.
Przy zastosowaniu powyższych metod należy stosować zasady BHP
1. Używać kwasów fosforowego i szczawiowego lub pasty trawiącej tylko wtedy, jeśli inne okazały się nieskuteczne.
2. Nosić gumowe rękawice i okulary ochronne oraz przestrzegać przepisów bezpieczeństwa dotyczących tego rodzaju prac.
3. Zapewnić dobre przewietrzenie przy stosowaniu rozpuszczalników i zwrócić uwagę na zagrożenie pożarowe.
